تفاوت‌هایی بین تخته‌های مونتاژ بایگانی و استاندارد چیست؟

ساختار مواد اصلی: مقایسه الیاف پنبه با چوب کاغذی

صفحات بایگانی: ساختار از الیاف پنبه بدون لیگن

اغلبیت تخته‌های آرشیوی از الیاف پنبه‌ای تهیه می‌شوند که فاقد لیگنین هستند و این موضوع تفاوت بزرگی در مدت زمان حفظ آثار هنری ایجاد می‌کند. در صورتی که لیگنین وجود نداشته باشد، این تخته‌ها انعطاف‌پذیر و مقاوم باقی می‌مانند و از بروز هرگونه آسیب به آثار هنری در طول سال‌ها جلوگیری می‌کنند. ترکیب این ماده تمام معیارهای لازم برای یک محصول با کیفیت آرشیوی را فراهم می‌کند، معمولاً به این دلیل که این تخته‌ها فاقد اسید هستند و در شرایط مختلف محیطی پایدار می‌مانند. برای هر کسی که جدیت می‌کند تا هنر به مدت دهه‌ها همانند اول باقی بماند، این موضوع اهمیت زیادی دارد. تخته‌های پنبه‌ای به حفظ روشنایی رنگ‌ها کمک می‌کنند و از ظاهر شدن لکه‌های زرد رنگ ناخواسته که باعث می‌شود کاغذ با گذر زمان شکننده به نظر برسد، جلوگیری می‌کنند. به همین دلیل است که بیشتر کارشناسان حفظ‌کننده، در حفظ استانداردهای مناسب آرشیوی از تخته‌های مبتنی بر الیاف پنبه‌ای استفاده می‌کنند.

صفحات استاندارد مونت: مولفه‌های چوب کاغذی حاوی اسید

تابه‌های معمولی که عمدتاً از خمیر چوب ساخته می‌شوند، دارای مشکلاتی هستند که ماندگاری آثار هنری را به شدت تحت تأثیر قرار می‌دهند. خمیر چوب دارای خاصیت اسیدی است که با گذشت زمان تجزیه می‌شود، بنابراین نقاشی‌ها و چاپ‌هایی که به این تابه‌ها چسبانده می‌شوند تمایل دارند زرد شوند، شکننده شوند و در نهایت حتی دچار ترک خوردگی شوند. اسید در واقع به نحو نامناسبی با بسیاری از انواع کاغذ و رنگی که در آثار هنری استفاده می‌شود واکنش نشان می‌دهد و فرآیند فاسد شدن را تسریع کرده و عمر آثار را کاهش می‌دهد. صرف دهه‌هاست که کنسرواتورهای موزه هشدار داده‌اند که استفاده از پایه‌های اسیدی برای آثار هنری در واقع دعوت به مشکل است، به خصوص از نظر حفظ روشنی رنگ‌ها و وضوح جزئیات. تنها پس از چند دهه آویزان بودن روی این تابه‌های استاندارد، آثار با ارزش می‌توانند کدر و دچار آسیب‌های غیرقابل تعمیر شوند، چیزی که باعث شده همچنان بیشتر جمع‌آورندگان و گالری‌ها نسبت به نمایش آثار مهم روی موادی غیر از مواد آرشیوی احتیاط کنند.

نقش لیگن در تجزیه و شکننده شدن

لیگنین در اصل یک پلیمر طبیعی است که در سراسر گیاهان یافت می‌شود، اما زمانی که در مواد نصب‌کننده آثار هنری استفاده شود، مشکلات جدی ایجاد می‌کند. وقتی از حفظ آثار هنری صحبت می‌کنیم، لیگنین در واقع فرآیند تجزیه را تسریع می‌کند و باعث می‌شود صفحات چوبی شکننده شوند و در طول زمان دچار ترک خوردگی شوند. دلیل این امر چیست؟ لیگنین به‌خوبی با شرایط محیطی رایج مانند تغییرات رطوبت و نور نمی‌تواند کنار بیاید و این موضوع باعث می‌شود همه چیز خیلی سریع‌تر از حالت عادی فرسوده شود. مطالعات نشان می‌دهند که محصولات کاغذی حاوی لیگنین عمری تقریباً نصف کوتاه‌تر از محصولات بدون لیگنین دارند، بنابراین موزه‌ها باید دو بار فکر کنند قبل از اینکه از این مواد برای چیزهایی استفاده کنند که قرار است دهه‌ها دوام بیاورند. اکنون مرمت‌کنندگان آثار هنری ترجیح می‌دهند هرگاه امکان داشته باشد از جایگزین‌های بدون لیگنین استفاده کنند، چرا که این مواد باعث می‌شوند آثار هنری ظاهر خوبی داشته باشند و همچنین در برابر آسیب‌های فیزیکی محافظت شوند. برای هر کسی که به روش‌های مناسب حفظ اثرات فکر می‌کند، انتخاب مواد نقش بسیار مهمی دارد، به‌ویژه در مواردی مانند جعبه‌های نمایش یا مناطق انبارداری که آثار هنری سال‌ها بدون آنکه دست‌خوردی شوند در آنجا نگهداری می‌شوند.

محتوای اسیدی و سیستم‌های بافر

بافر قلیایی در صفحات مدرکی کیفیت

افزودن بافر قلیایی به بوردهای نصب کیفیت آرشیوی گام بزرگی به سوی حفظ سلامت اثرهای هنری در طول زمان است. مزیت اصلی چیست؟ این سیستم‌ها اسیدها را از حرکت درون کاغذ بازمی‌دارند و به این ترتیب به افزایش عمر اثرهای هنری پس از قاب‌گذاری یا نمایش کمک می‌کنند. وقتی ترکیبات اسیدی وارد اثر هنری می‌شوند، باعث زرد شدن و تخریب غیرقابل بازگشت می‌شوند. مواد دارای بافر در واقع این اسیدهای مخرب را قبل از اینکه خسارتی ایجاد کنند جذب می‌کنند، به همین دلیل رنگ‌ها شاداب باقی می‌مانند و جزئیات تیزی حفظ می‌شوند. مطالعات نشان می‌دهند که آثار نصب شده روی بوردهای دارای بافر معمولاً ۳۰ تا ۴۰ سال مقاومت می‌کنند و نشانی از تخریب نشان نمی‌دهند، در حالی که این امر در مورد گزینه‌های بدون بافر بسیار نادر است. برای هر کسی که به حفظ اثرهای خود اهمیت می‌دهد، انتخاب گزینه‌های دارای بافر از نظر مدت زمانی که سرمایه‌گذاری شما ارزش خواهد داشت، منطقی به نظر می‌رسد.

مهاجرت طبیعی اسید در تخت‌های استاندارد

تابه‌های نصب استاندارد به طور طبیعی تمایل به ایجاد مشکلات اسیدی دارند، چیزی که می‌تواند به مرور زمان به آثار هنری آسیب برساند. آنچه اتفاق می‌افتد این است که اسیدهای موجود در این تابه‌ها به آرامی وارد هر چیزی که روی آن نصب شده می‌شوند و باعث پریدن رنگ‌ها و تخریب مواد می‌گردند. متخصصان موزه‌ها از مدتها قبل در مورد این مشکل صحبت کرده‌اند و بدی این موضوع را برای حفظ قطعات ارزشمند برجسته کرده‌اند. متخصصان مرمت آثار هنری به طور مداوم از یافتن خسارات ناشی از مهاجرت اسید در هنگام بررسی تابه‌های قدیمی، داستان می‌گویند. برخی از گالری‌ها حتی مجبور شده‌اند کل مجموعه‌های خود را تعویض کنند، چون هیچ‌کس متوجه اتفاقی که می‌افتاد نشده بود تا دیر شده بود. به همین دلیل است که بسیاری از موسسات امروزه به سمت راهکارهای جایگزین برای نصب آثار هنری حرکت می‌کنند.

آزمایش pH و استانداردهای گواهی

آزمایش سطح pH در زمان دریافت گواهی مدارک از استانداردهای سختگیرانه ANSI و ISO نقش مهمی ایفا می‌کند. دریافت این گواهی‌ها اهمیت دارد زیرا به تعیین این موضوع کمک می‌کند که آیا مواد خاصی در طول زمان برای حفظ آثار هنری به خوبی عمل خواهند کرد یا خیر. تعادل مناسب pH مانع از خراب شدن آثار به دلیل اسیدیتی می‌شود و این است که بیشتر راهنماها توصیه می‌کنند مواد یا خنثی باشند یا کمی گرایش به قلیایی داشته باشند. وقتی تولیدکنندگان به این قوانین پایبند باشند، هم هنرمندان و هم کسانی که از آثار هنری مراقبت می‌کنند، اطمینان خاطر پیدا می‌کنند که این مدارک به هیچ وجه آثار گران‌بها را در آینده آسیب نخواهند دید. هر کسی که در حوزه هنر فعالیت می‌کند باید با این استانداردها آشنا شود، چون رعایت صحیح آنها تفاوت زیادی در مدت زمان دوام و ظاهر خوب آثار هنری ایجاد می‌کند.

ثبات رنگ تحت نور UV

نگهداری هسته سفید بایگانی

تابه‌های آرشیوی با هسته سفید به گونه‌ای ساخته شده‌اند که در برابر پریدن رنگ و زرد شدن مقاومت می‌کنند، زمانی که در معرض نور فرابنفش (UV) قرار می‌گیرند. مواد به کار رفته در ساخت این تابه‌ها باعث می‌شوند اشیاء مدت بیشتری دوام بیاورند و در عین حال از خسارت ناشی از نور خورشید محافظت شود. تحقیقات انجام شده در کتابخانه کنگره نشان داده است که مواد آرشیوی با کیفیت می‌توانند در واقع بخش قابل توجهی از پرتوهای مضر فرابنفش را جذب یا مسدود کنند، که این امر به حفظ ظاهر تازه آثار هنری در طول زمان کمک می‌کند. وقتی تابه‌های معمولی را با این تابه‌های آرشیوی مقایسه می‌کنیم، واقعاً مقایسه‌ای وجود ندارد. مواد استاندارد به خوبی رنگ‌ها را حفظ نمی‌کنند، بنابراین اکثر افرادی که می‌خواهند قطعات ارزشمند را حفظ کنند، به سراغ گزینه آرشیوی می‌روند. به همین دلیل است که موزه‌ها و جمع‌آوری‌کنندگان جدی هر زمان نیاز به ذخیره آثار هنری مهم دارند، این تابه‌ها را تهیه می‌کنند، جایی که هم ظاهر و هم ارزش مالی بسیار مهم هستند.

مکانیسم های زرد شدن در هسته های استاندارد

هسته‌های معمولی تخته به سرعت زرد می‌شوند وقتی در معرض نور خورشید قرار می‌گیرند. دلیل چیست؟ نور فرابنفش تغییرات شیمیایی در خمیر چوب درون این تخته‌ها را به وجود می‌آورد. به طور خاص، موادی مانند لیگنین با گذشت زمان شروع به تجزیه کردن می‌کنند، که باعث می‌شود ظاهر تخته کمی قهوه‌ای یا زرد رنگ شود. ما این فرآیند را تخریب نوری می‌نامیم، اما نکته مهم این است که این پدیده فقط خود تخته را نمی‌خراب کند. هرگونه نقاشی یا طرحی که به آن متصل شده باشد نیز دچار آسیب خواهد شد. تخته‌هایی که لیگنین بیشتری دارند اصلاً دوام نمی‌آورند. برخی از کارکنان موزه‌ها دیده‌اند که آثار هنری روی چنین زمینه‌هایی پس از سه یا چهار سال شروع به نشان دادن خرابی می‌کنند. این موضوع به معنای کاهش چشمگیر هم در ظاهر و هم در ارزش آثار ارزشمند است، گاهی اوقات به طوری که دیگر قابل تعمیر نیستند.

مقایسه آزمایش‌های شتاب داده شدهenu

هنگامی که آزمون‌های پیری شتاب‌دهنده را روی هر دو نوع بوردهای آرشیوی و معمولی انجام می‌دهیم، درک خوبی از این موضوع به دست می‌آوریم که چگونه این بوردها رنگ خود را حفظ می‌کنند و در طول زمان چقدر دوام می‌آورند. در واقع این آزمون‌ها فرآیند را تسریع می‌کنند تا بتوانیم در عرض چند روز یا هفته، نتایجی را که ممکن است پس از سال‌ها قرار گرفتن در معرض نور UV رخ دهد، مشاهده کنیم. نتایج مکرر نشان می‌دهد که بوردهای آرشیوی در برابر نور UV بهتر از بوردهای معمولی عمل می‌کنند، که این امر به معنی حفظ ظاهر بهتر و دوام بیشتر آن‌هاست و تخریب کمتری را تجربی می‌کنند. سازمان بین‌المللی استاندارد (ISO) در واقع راهنمایی‌هایی برای این نوع آزمون‌ها تدوین کرده است تا به افراد در انتخاب مواد مناسب برای حفظ آثار هنری کمک کند. برای هر کسی که قصد جدی برای حفاظت از آثار ارزشمند دارد، هزینه بیشتر برای استفاده از مواد با کیفیت آرشیوی منطقی است. این مواد باعث می‌شوند آثار هنری برای مدت بیشتری ایمن بمانند و جمع‌آورندگان نیز اطمینان خاطر بیشتری نسبت به سرمایه‌گذاری خود داشته باشند، چرا که می‌دانند این آثار با گذشت زمان پدیده پوسیدگی را تجربه نخواهند کرد.

مقاومت در برابر رطوبت و محافظت در برابر آلودگی

پیشگیری از قرمزی در تخت‌های آرشیوی

فُکسینگ به شکل لکه‌ها و نواحی قهوه‌ای ناخوشایندی ظاهر می‌شود که با گذشت زمان روی کاغذ پدیدار می‌گردد، معمولاً به دلیل رطوبت بالا یا قرار گرفتن در معرض کپک در مراحل مختلف. خبر خوب این است؟ مات‌های آرشیوی می‌توانند خوب در برابر این مشکل مقاومت کنند. این مات‌های ویژه از شکل‌گیری فُکسینگ جلوگیری می‌کنند و در عین حال اثرات هنری را سال‌ها زیبا نگه می‌دارند. بیشتر مات‌های آرشیوی از مواد بدون اسید ساخته می‌شوند که به طور موثری میزان رطوبت محیط را کنترل می‌کنند و از رشد کپک می‌گیرند. آزمایش‌های متعددی اثربخشی این روش را تأیید می‌کنند. در مقایسه مستقیم، مات‌های درجه آرشیوی رطوبت را بهتر از مات‌های معمولی کنترل می‌کنند. این بدین معناست که عوامل جمع‌آوری کننده و قاب‌سازان می‌توانند با خیال آسوده باشند که آثار گران‌بهاشان در آینده به یک دست ناامیدکننده از لکه‌های قهوه‌ای تبدیل نخواهند شد.

جذب آلودگی در تخت‌های استاندارد

تابه‌های معمولی به راحتی آلاینده‌های هوا را جذب می‌کنند و این امر باعث می‌شود آثار هنری زودتر از حد مطلوب از بین بروند. آلاینده‌های شایعی مانند دی‌اکسید گوگرد و اکسیدهای نیتروژن هستند که در واقع از نظر شیمیایی با سطح این تابه‌ها واکنش نشان می‌دهند. اتفاقی که می‌افتد این است که رنگ‌ها شروع به پریدن می‌کنند و ساختار تابه با گذشت زمان ضعیف می‌شود. تابه‌های استاندارد به دلیل خواص ماده تشکیل‌دهنده‌شان این آلاینده‌ها را به راحتی جذب می‌کنند، بنابراین وقتی قرار است آثار هنری حفظ شوند، بررسی مواد مورد استفاده بسیار مهم می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که این آلاینده‌ها به راحتی وارد تابه‌های معمولی می‌شوند و فرآیند تخریب را تسریع می‌کنند و باعث می‌شوند آثار هنری پیش از موعد نیاز به مرمت پیدا کنند. آشنایی با نحوه مقاومت تابه‌های مختلف در برابر آلاینده‌ها در هنگام انتخاب مواد مناسب برای حفظ آثار ارزشمند بسیار اهمیت دارد.

داده‌های عملکرد اتاق رطوبت

تست کردن بوردها در محفظه‌های رطوبتی به ما کمک می‌کند تا بفهمیم مواد مختلف در معرض سطوح مختلف رطوبت چگونه عمل می‌کنند. چه چیزی پیدا کردیم؟ تفاوت‌های بزرگی بین بوردهای با کیفیت آرشیوی و گزینه‌های نصب معمولی وجود دارد. خبر خوب این است که بوردهای آرشیوی تمایل دارند بسیار طولانی‌تر دوام بیاورند و شکل و ظاهر خود را حتی در شرایطی که رطوبت بالا و پایین می‌رود حفظ کنند. بیشتر آزمایشگاه‌ها دستورالعمل‌های سفت و سختی برای انجام این آزمایش‌ها دنبال می‌کنند که نتایج را به اندازه‌ای معتبر می‌کند که برای افرادی که دغدغه حفظ آثار هنری ارزشمند خود در طول دهه‌ها را دارند، قابل اعتماد باشد. وقتی مجموعه‌داران شاهد نتایج یکنواخت آزمایش‌ها باشند که نشان می‌دهند بوردهای آرشیوی در برابر رطوبت بهتر مقاومت می‌کنند، ذهنشان راحت می‌شود چون می‌دانند سرمایه‌گذاری‌هایشان در برابر خطرات حفظ شده است. این نوع داده‌های محکم واقعاً در انتخاب راهکارهای ذخیره‌سازی که بتوانند در شرایط واقعی جهان که رطوبت همیشه ثابت نیست، مقاومت کنند، اهمیت دارد.

سلامت شیمیایی برای حفاظت از آثار هنری

خطرات اخراج گاز در تخت‌های مونتاژ استاندارد

زمانی که مواد شیمیایی را به مرور زمان به هوا آزاد می‌کنند، این فرآیند را اصطلاحاً off-gassing می‌نامند. برای افرادی که در زمینه حفظ‌کاری هنر کار می‌کنند، این موضوع زمانی مشکل جدی می‌شود که قطعات هنری با بوردهای معمولی قاب‌بندی شوند که گازهای مضری را آزاد می‌کنند. چیزهای روزمره مانند برخی چسب‌ها، انواع خاصی از رنگ، حتی جعبه‌های فومی استایرن را در نظر بگیرید – همه این موارد ترکیبات آلی فرار یا به اختصار VOC را آزاد می‌کنند. اتفاقی که می‌افتد این است: آثار هنری شروع به تخریب می‌کنند، زرد رنگ می‌شوند و گاهی پس از سال‌ها قرار گرفتن در معرض این گازها کاملاً از بین می‌روند. این انتشارات شیمیایی به ویژه در فضاهای بسته نگهداری که تهویه محدودی دارند، به شدت تجمع می‌یابند و مشکلاتی را نه تنها برای خود اثر هنری بلکه برای سلامتی افرادی که مدتی را در مجاورت آن‌ها سپری می‌کنند، ایجاد می‌کنند. شناخت منشأ این گازها تفاوت بزرگی در حفاظت از مجموعه‌های ارزشمند در برابر آسیب‌های آینده ایجاد می‌کند.

قaining سطحی ناشی از انتقال اسید

هنگامی که اسیدها از صفحات نگهدارنده با کیفیت پایین به سطح آثار هنری منتقل می‌شوند، باعث ایجاد لکه و تغییر رنگی می‌شوند که هیچ‌کس دوست ندارد ببیند. این مشکل اغلب در صفحات معمولی که فاقد اسید هستند رخ می‌دهد و به شدت هم ظاهر اثر و هم ارزش آن در آینده آسیب می‌زند. متخصصان حفظ‌کننده هشدار می‌دهند که پس از ظاهر شدن این لکه‌ها روی سطح، از بین بردن آنها تقریباً غیرممکن است. به همین دلیل هنرمندان و سازندگان قاب باید در هنگام آماده‌سازی آثار برای نمایش یا نگهداری به دقت به متریال‌های انتخابی توجه کنند. استفاده از صفحات بدون اسید یا صفحات با کیفیت آرشیوی تفاوت بسزایی در حفاظت از آثار ارزشمند در برابر آسیب‌های بلندمدت ایجاد می‌کند.

امتیاز VOC تخت بایگانی

راعی کردن استانداردهای VOC در بوردهای آرشیوی اهمیت زیادی دارد تا بتوان هنر را در امان و به خوبی حفظ کرد. این بوردها مطابق با قوانین بسیار سفت و سختی ساخته شده‌اند که انتشار VOC را کاهش می‌دهند تا از آسیب دیدن اثرات هنری نگهداری شده درون آنها جلوگیری شود. سازمان‌هایی مانند کتابخانه کنگره ایالات متحده و سازمان حفاظت از محیط زیست (EPA) میزان قابل قبول انتشار VOC را برای مواد مورد استفاده در حفظ آثار هنری مشخص کرده‌اند. هنگام انتخاب گزینه‌های نصب و نگهداری، رعایت این استانداردها تفاوت بسیاری ایجاد می‌کند. این استانداردها به کنسرواتورها معیارهای مشخصی برای دستیابی به حفظ فردی از آثار هنری و همچنین تضمین اینکه فضاهای نگهداری در بلند مدت به‌خوبی از نظر محیطی ایمن باشند، ارائه می‌دهند.

تحلیل هزینه و در نظر گرفتن ارزش

هزینه‌های تولید در ساخت تخت‌های بایگانی

می‌خواهید بدانید چرا بورد‌های آرشیوی قیمتی که دارند را دارند؟ بیایید نگاهی بیندازیم به چیزهایی که در تولید این بورد‌ها استفاده می‌شود. فرآیند تولید با مواد اولیه باکیفیت مانند چسب با pH خنثی و کاغذ بدون اسید آغاز می‌شود. این انتخاب‌ها تصادفی نیستند، بلکه به دقت انتخاب شده‌اند چرا که مواد معمولی با گذشت زمان باعث تخریب آثار هنری می‌شدند. ترکیب این مواد خاص با استانداردهای دقیقی که در طول فرآیند تولید لازم است، باعث می‌شود صحبت از هزینه‌های بالا شود. افراد صنعتی سال‌هاست که می‌گویند تمام این عوامل به طور طبیعی قیمت‌ها را بالا می‌برند. بله، گاهی اوقات پرداخت هزینه اضافی ممکن است زیاد به نظر برسد. اما اینگونه فکر کنید: وقتی هنرمندان یا دارندگان آثار هنری هزینه‌های هنگفتی را برای قاب‌بندی یک اثر هنری پرداخت می‌کنند، می‌خواهند که اثرشان به درستی حفاظت شود. یک بورد آرشیوی با کیفیت ممکن است الان هزینه بیشتری داشته باشد، اما در آینده از بروز مشکلات (و هزینه‌های جایگزینی) جلوگیری خواهد کرد و این امر برای حفظ آثار ارزشمند بسیار مهم است.

گزینه‌های استاندارد تخت با بودجه مناسب

تابه‌های آرشیوی قطعاً دوام بیشتری دارند، اما افرادی که بودجه محدودتری دارند ممکن است تابه‌های استاندارد معمولی را جذاب ببینند. این تابه‌های استاندارد معمولاً از مواد غیراسیدی ساده تشکیل شده‌اند و بسیار ارزان‌تر هستند. با این حال نکته‌ای که باید در نظر گرفت این است: یک فروشگاه محلی قاب‌سازی متوجه شده بود که این اتفاق زیاد می‌افتد. مشتری‌ها تابه‌های استاندارد ارزان‌تر را انتخاب می‌کردند و بعد از چند هفته دوباره پیش می‌آمدند و تابه‌های جدید می‌خواستند، چون کاغذ زرد شده و خرابی بیشتر از حد انتظار رخ داده بود. در نهایت پس‌انداز اولیه به دلیل نیاز مکرر به تعویض از بین می‌رفت. بنابراین هرچند تابه‌های استاندارد در ابتدا صرفه‌جویی مالی به همراه دارند، بسیاری از افراد در بلندمدت هزینه بیشتری را متحمل می‌شوند.

محاسبات هزینه جایگزینی بلندمدت

در نگاه اول، بوردهای آرشیوی گران‌تر از بوردهای معمولی به نظر می‌رسند، اما وقتی در نظر بگیریم که چقدر این موارد به سرعت جایگزین می‌شوند، در بلند مدت در واقع پول صرفه‌جویی می‌شود. بوردهای معمولی به دلیل وجود اسیدهایی که با گذشت زمان روی آثار هنری اثر می‌گذارند، به سرعت زرد می‌شوند و از بین می‌روند. این موضوع باعث می‌شود گالری‌ها و مجموعه‌داران مجبور شوند بیش از حد مورد نظر خود پول اضافی برای قاب‌ها و مونتاژهای جدید خرج کنند. محاسبات ساده نشان می‌دهد که مواد استاندارد قاب‌گذاری ممکن است هر پنج سال به دلیل این مشکل اسیدی باید جایگزین شوند. در همین حال، بوردهای آرشیوی با کیفیت می‌توانند آثار هنری را دهه‌ها بدون هیچ مشکلی تازه و پررنگ نگه دارند. بنابراین، هرچند قیمت اولیه آنها کمی گران به نظر برسد، انتخاب این گزینه‌های لوکس در آینده بازدهی خوبی دارد. آثار هنری به مدت طولانی‌تری حفظ می‌شوند، ارزش خود را بهتر حفظ می‌کنند و بدون اینکه از هم بپاشند، بسیار طولانی‌تر دوام می‌آورند.

انتخاب تخت مناسب برای پروژه شما

شرایط چارچوب‌دهی سطح موزه

انتخاب بوردهای مناسب برای قاب‌بندی از نظر کیفیت موزه‌ای در نگهداری صحیح اثرات هنری بسیار مهم است. بیشتر کارشناسان بر این باورند که استفاده از مواد بدون اسید در صورت تمایل به جلوگیری از تخریب اثار در طول زمان تقریباً الزامی است. بوردهای الیاف پنبه‌ای مانند آن‌هایی که به عنوان درجه موزه‌ای شناخته می‌شوند، به دلیل دوام بیشتر و عدم ایجاد آسیب، اعتبار خود را به دست آورده‌اند. موزه‌ها و گالری‌ها به این مواد پایبند هستند چرا که این محصولات تمام آزمون‌های سختگیرانه‌ای که توسط مراکز حفظ‌کننده تعیین شده است را پشت سر می‌گذارند. برای کسی که با آثار هنری ارزشمند سروکار دارد، این تنها یک توصیه نیست، بلکه در هر جایی که نگهداری مجموعه‌ها برای نسل‌های آینده جدی گرفته می‌شود، ضروری است.

نمایش موقت در مقابل حفاظت ارث

هنگام تصمیم‌گیری بین تابلوهای نمایشی برای نمایشگاه‌های کوتاه‌مدت در مقابل آن‌هایی که برای حفظ گنجینه‌های خانوادگی طراحی شده‌اند، این تفاوت واقعاً در نحوه نمایش و ماندگاری چیزها اهمیت دارد. نمایشگاه‌های موقت معمولاً با تابلوهای معمولی که هزینه زیادی ندارند کار می‌کنند. این گزینه‌های ارزان‌تر به اندازه کافی خوب هستند و برای چند هفته در یک نمایشگاه هنری یا یک موزه موقت نیازی به دوام زیاد ندارند. اما وقتی صحبت از حفظ قطعات ارزشمند برای نسل‌های آینده می‌شود، چیزی محکم‌تر لازم است. در حقیقت، نگهدارنده‌های مناسب نقاشی‌ها را از تغییرات رطوبت، نور و دیگر عوامل مخرب که به مرور زمان آثار هنری را از بین می‌برند، محافظت می‌کنند. متخصصان موزه معمولاً موادی با کیفیت آرشیوی و بدون اسید که سطوح کاغذی و پارچه‌ای را در طول زمان تخریب می‌کنند، پیشنهاد می‌دهند. هرچند این تابلوهای با کیفیت بالا در ابتدا گران‌تر هستند، اما بیشتر مجموعه‌داران هزینه اضافی را در نظر می‌گیرند که ارزش حفاظت از آثار خانوادگی بی‌نظیر را در برابر گذر زمان دارد.

همخوانی ویژگی‌های تخت با رسانه‌های هنری

هنگام انتخاب یک بورد برای آثار هنری، هنرمندان باید در مورد نوع محیطی که با آن کار می‌کنند فکر کنند. نقاشان آب‌رنگ معمولاً به دنبال چیزی هستند که در برابر مرطوب شدن تاب نیاورد و بتواند رطوبت را بدون مشکل تحمل کند. به همین دلیل است که بسیاری از آنها به سراغ همان بوردهای آرشیوی گران‌قیمت می‌روند که به نظر می‌رسد دقیقاً این کار را انجام دهند. با این حال، نقاشان روغنی با چالش‌های متفاوتی روبرو هستند. بوردهای آنها باید بسیار محکم باشند، چون تمام آن رنگ‌های ضخیم با گذشت زمان وزن و فشار زیادی ایجاد می‌کنند. مزیت بزرگ بوردهای آرشیوی این است که فاقد اسید هستند و عمر بسیار طولانی‌تری نسبت به مواد معمولی دارند. بیشتر هنرمندان می‌یابند که این بوردها در روش‌های مختلف به خوبی کار می‌کنند، در حالی که جایگزین‌های ارزان‌تر فقط نمی‌توانند در برابر گذشت زمان مقاومت کنند یا به درستی با برخی مواد واکنش نشان دهند.

‫سوالات متداول‬

تفاوت‌های اصلی بین تابلوهای بایگانی و تابلوهای قرار دادن استاندارد چیست؟

تابلوهای بایگانی از الیاف پنبه بدون لیگن ساخته شده‌اند که طول عمر و پایداری ساختاری را تضمین می‌کنند. تابلوهای قرار دادن استاندارد، معمولاً از چوب پالپ ساخته شده‌اند، اسیدی هستند و باعث می‌شوند آثار هنری کدر و زرد شوند با گذر زمان.

چرا بدون لیگن در حفظ هنر مهم است؟

لیگن به تجزیه و شکستگی کمک می‌کند. گزینه‌های بدون لیگن از تخریب جلوگیری می‌کنند و همچنین سازگاری بصری و ساختاری آثار هنری را حفظ می‌کنند.

سیستم‌های بافر قلیایی در تخت‌های نگهداری نقش چیست؟

سیستم‌های بافر قلیایی از جابجایی اسید جلوگیری می‌کنند، طول عمر آثار هنری را با خنثی‌سازی تهدیدات اسیدی افزایش می‌دهند و آثار هنری را روشن و بدون عیب نگه می‌دارند.

عرضه UV چگونه بر تخت‌های نگهداری و استاندارد تأثیر می‌گذارد؟

تخت‌های نگهداری تحت عرضه UV به فاقد آمدن رنگ و زرد شدن مقاومت دارند به دلیل مواد بهتر. اما تخت‌های استاندارد به فوتودگراداسیون عرضه می‌شوند که منجر به زرد شدن و قهوه‌ای شدن می‌شود.

عواملی که باید در انتخاب تخت برای آثار هنری در نظر گرفته شود چیست؟

انتخاب تخت باید بر اساس نیازهای نگهداری، مEDIUM آثار هنری، نظرات مالی و عوامل محیطی صورت گیرد تا کیفیت بصری و طول عمر آثار هنری تضمین شود.